Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi; 4 Kasım 2016 tarihinden beri tutuklu bulunan HDP Eş Genel Başkanı Selahattin DEMİRTAŞ‘ın gözaltı ve tutuklanma koşulları hakkında geçen yıl açılan davayı 20.11.2018 tarihinde karara bağladı. AİHM kararda özetle şunları belirtmektedir: Okumaya devam et
Platon; toplumsal ilişkilerde adil olanla adil olmayanı ayırt edebilecek rasyonel ölçüyü tespite çalıştığı klasik siyaset felsefesinin ilk örneği Cumhuriyet adlı eserinde konuya ilkin; doğruluk ve eğriliğin, doğru insanla eğri insanın ne olduğu sualinin tesadüfi müzakeresiyle başlar: Doğruluk; “Herkese hakkını vermek midir?” “Faydalı olanı yapmak mıdır?” “Güçlünün işine gelene uymak mıdır?” Cevaplandırılmak istenen asıl sualse şüphesiz “adalet”in ne olduğu; herkese hakkını vermek mi, faydalı olanı yapmak mı, güçlünün işine gelene uymak mı olduğu sualidir. Okumaya devam et
Avrupa Konseyi Parlamenterler Asamblesi‘nin 2008 tarih ve 1601 karar sayılı, “demokratik bir parlamentoda muhalefetin hakları ve sorumlulukları üzerine prosedürel kılavuz” konulu raporunda şöyle deniyor: “Her ülkede bir hükümet vardır; ancak sadece demokrasilerde muhalefet vardır.” Bu ifade, prosedürel anlamda seçimle iktidara gelinen demokrasiler için değil; yalnızca “hukuk devleti”ne dönüşmüş demokrasiler için geçerlidir şüphesiz. Hukuk devletine dönüşmemiş bir demokrasinin; muhalefeti bir “ihanet” olarak gören, klasik rejimler monarşi ya da aristokrasiden yahut da modern rejimler faşizm ya da sosyalizmden esas itibarıyla pek de farkı yoktur. Okumaya devam et
Hayatın ve varlığın izahı hususunda felsefî bir disiplin olan metafizik ve dinî bir disiplin olan teolojinin müşterek çabalarından belki de en önemlisi Tanrı kanıtlamalarıdır. Metafizik açısından Tanrı kanıtlamaları rasyonel-mantıksal bir varlık sisteminin inşası için zorunlu görülürken; teoloji açısından vahye dayalı inanç ve davranışların esasta rasyonel olduklarını temellendirmek ve egemen güç nezdinde makbul karşılanmak maksadıyla zorunlu görülmektedir. Okumaya devam et
Yeryüzündeki mevcut hemen hemen her ülkenin etnisite, lisan ve inanç bakımından muhtelif farklılıklardan müteşekkil olduğu bilinen bir gerçektir. Son dönemlerde yapılan araştırmalara göre dünyada yaklaşık beş bin etnik grup, altı yüz lisan grubu ve yirmi büyük inanç grubu bulunmaktadır. Bu çeşitlilik hayli ehemmiyetli ve potansiyeli yüksek ayrılıkçı bir dizi sorunu da beraberinde getirmektedir. Etnik self determinasyon, anadil kullanımı, inanç özgürlüğü, siyasi temsil, hukuki eşitlik ve refah paylaşımı gibi meseleler bunların başlıcalarıdır. Okumaya devam et
Siyaset; genel anlamıyla toplum halinde yaşayan insanların hayatlarını tanzim ederken tabi olacakları kuralları belirlemek, muhafaza etmek ve gerektiğinde değiştirmek üzere gerçekleştirdikleri faaliyetlerin bütünüdür. Bu düzenlemelerin nasıl yapılacağı hususunda muayyen bir ittifakın bulunduğunu söylemek hayli zor. Bundan ötürüdür ki siyaset, işbirliği ve çatışmaya yönelik eylemlerle kompleks bir bağlantı içerisindedir. Siyasî hayatın “işbirliği” ekseninde mi yoksa “çatışma” ekseninde mi var olduğunun tartışılmasının asıl sebebi de budur. Okumaya devam et
Bir siyasal model olarak Başkanlık Sisteminin en iyi örneği Amerika Birleşik Devletleridir. Başkanlık Sisteminde Yasama (Legislative), Yürütme (Executive) ve Yargı (Judicial) organları kurumsal anlamda birbirinden keskin hatlarla ayrılmıştır. Her bir organın bir diğeri üzerinde fren ve denge (checks and balances) mekanizması aracılığıyla etkide bulunabilme imkânı vardır. Okumaya devam et
Çağdaş felsefenin bir anlamda kaynağı sayılan Immanuel Kant (1724 – 1804) “İnsan nedir?” sualini müstakil bir felsefe sorunu haline getiren ilk filozoftur. Kant’ın, insanın otonom bir varlık olduğunu göstererek felsefî antropolojinin temellerini attığını söylemek de mümkündür. Okumaya devam et
Varlığın nasıl izah edileceği ve nasıl anlamlandırılacağına dair, tarih boyunca esasta iki büyük cereyanın, iki büyük akımın rekabet ettiğini söylemek herhalde yanlış olmayacaktır: Farklı formlarda görünmekle birlikte, bir tarafta akla uygun ya da değil inancı ölçü olarak benimseyen “din” diğer tarafta ise yegâne ölçü olarak rasyonaliteyi benimseyen “felsefe” yer almaktadır. Okumaya devam et
Katıldığı bir televizyon programında Prof. Dr. Celal ŞENGÖR, üniversitelerle ilgili olarak mealen şunları söylüyordu: ”Üniversiteler meslek okulları değildir. Zira üniversiteler bilgi üretiminin üniversal seviyede yapılıp, talebelere öğretildiği yerlerdir. Türkiye’de bu anlamda üniversite yoktur. Mevcutların hiç birisi beş para etmez. Adına üniversite denilen bu yerler; içlerinde bilgi üretimi yapmaya çalışan nadir kişiler bulunsa da kurum olarak bunu yapmıyorlar.” Okumaya devam et
